چرا ن نباید رایحه بزنند؟

بهترین عطر نه
چرا ن نباید رایحه بزنند؟ 
معطر بودن، مدام خوب و نیکو میباشد و اجر دارااست؛ حتی برای خانم‏ها و در باطن آشپزخانه. در آداب همسرداری و خانواده، افزون بر معطّر بودن برای همسر، خویشِ به کار گیری کردن بوی خوش نیز اجر دارااست و پسندیده میباشد.
رایحه
خویش معطر بودن، نیک میباشد و صرفا به کارگیری از آن در وضعیتی مختص، تحریم شده‌است. به بیان دیگر، این‏سیرتکامل وجود ندارد که به کارگیری بو و ادکلن در مکانی مجاز و در مکان دیگر غیرمجاز و حرام باشد؛ بلکه حتی‌در پستوخانه و آشپزخانه نیز در شرایطی که برای خوشایندی بقیه افراد (نامحرم) انجام گیرد، حرام میباشد. به کارگیری آن در مواقعی که منجر خوشایندی و جلب دقت و استشمام نامحرم گردد، حرام میباشد؛ هر یک‌سری در آشپزخانه باشد.

لذا خانم ها نیز می‏توانند در هر مکانی از آن استعمال نمایند؛ مگر جایی و یا این که به کیفیتی که آیتم استشمام و جلب نامحرم قرار گیرد. از این رو، به کار گیری از برخی عطرها که تنها خویشِ شخص، بوی خوش آن را شم می‏نماید (یعنی عطرهای ملایم و خفیف که بقیه افراد آن را حس نمی‏نمایند) برای خانم‏ها گونه های ندارد؛ به خصوص درصورتی که خیمه می‏پوشند. در واقع در حالتی که سایر افراد (نامحرم) این بوی خوش را حس نکنند، خیر صرفا مرتکب حرام نشده‏اند؛ بلکه به اجر نیز نائل گشته‏اند. کافی میباشد از عطرها و ادکلن‏های خفیف و ملایم به کارگیری نمایند؛ به ویژه به کار گیری بوی خوش، به هنگام نماز و برای همسر اجر بسیار دارااست. در صورتیکه توجه فرمائید، این وضعیت اختصاص به بو و ادکلن ندارد؛ بلکه هر وسیله و کاری در صورتیکه با رعایت موقعیت به عمل گرفته و استعمال شود، نیکو میباشد.

متأسفانه اکثری از خانم ها در جامعه ما نسبت بدین مسئله بی تفاوت می باشند و خیر فقط در هر محیطی از عطرهای تند استعمال مینمایند بلکه آن را وسیله ای برای جلب اعتنا قرار داده اند، و رمز اینکه بوی عطرشان یگانه و تک و مشام نواز باشد با هم رقابت دارا‌هستند و مخارج متعددی را صرف آن میکنند، اینجاست که‌این کار مستحب صورت یک فعالیت حرام را به خویش میگیرد که آیتم کینه ورزی آفریدگار و مایه لعنت ملائکه می گردد. 

به کار بستن زن از اسباب و اثاث آرایشى از قبیل: استفاده رایحه، کرم، طوطیا، حنا و. گونه های ندارد ولى بایستی آن را در قبال نامحرم بپوشاند

از لحاظ اسلام زن تنها مى‏تواند براى شوهر و محارمش زینت کرده و خویش را آرایش و پیرایش دهد؛ البته در هنگام خارج رفتن از خانه و در میان نامحرمان این عمل جایز وجود ندارد و بایستی خویش را تماماً بپوشاند و فی مابین اقسام و مورد ها پیرایش فرقى وجود ندارد؛ چه براى دیده باشد و چه ابرو و.

فرستاده معبود - صلّی الله علیه و آله - فرمود: هر زنی که خویش را خوشبو کند و از خانه بیرون شود تا وقتی که بر می‌گردد آیتم لعنتِ (خداوند و فرشتگان) قرار می‌گیرد

روایاتی در خصوص رایحه زدن زن موجود هست که برخی از آنان حرمت استفاده رایحه و یا این که حکم برای به کار گیری کننده آن - زن - صادر شده میباشد و یا این که بیان اینکه گزینه لعن قرار می گیرد . مانند :

مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَمعدودِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِی عَمْرٍو الْجَلَّابِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع أَیُّمَا امْرَأَةٍ بَاتَتْ وَ زَوْجُهَا عَلَیْهَا سَاخِطٌ فِی حَقٍّ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهَا صَلَاةٌ حَتَّى یَرْضَى عَنْهَا وَ أَیُّمَا امْرَأَةٍ تَطَیَّبَتْ لِغَیْرِ زَوْجِهَا لَمْ تُقْبَلْ مِنْهَا صَلَاةٌ حَتَّى تَغْتَسِلَ مِنْ طِیبِهَا کغُسْلِهَا مِنْ جَنَابَتِهَا 1

ابْنُ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنِ الْوَلِیدِ بْنِ صَبِیحٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَیُّ امْرَأَةٍ تطیبت ثُمَّ خَرَجَتْ مِنْ بَیْتِهَا فَهِیَ تُلْعَنُ حَتَّى تَرْجِعَ إِلَى بَیْتِهَا مَتَى مَا رَجَعَتْ2

\"پیامبر خداوند - صلّی الله علیه و آله - فرمود: هر زنی که خویش را خوشبو کند و از خانه بیرون شود تا‌زمانی‌که بر میشود آیتم لعنتِ (معبود و فرشتگان) قرار میگیرد. \"